اگر به شکل بالا توجه کنید، لایه‌های بالاتر به‌صورت نرم‌افزاری میباشند و هر چه به طرف لایه‌های پایینتر میآییم با سخت‌افزار کار داریم.
7- لایه‌ی Application (کاربردی):
این لایه با برنامه‌های کاربردی روی سیستم عامل که در شبکه کار می‌کنند ارتباط دارد، مانند نرم‌افزارهای مرورگر و انواع سرویس‌های مربوط به شبکه مانند (Telnet – pop3 – mail – ftp – tftp,… )، این لایه اطلاعات دریافتی را قطعه‌قطعه کرده به صورتی که لایه‌ی پایینی بتواند این اطلاعات را درک کند. نظارت برError Recovery و Flow control در هنگام ارسال و دریافت اطلاعات بر عهده‌ی این لایه است.
6-لایه‌یpresentation (نمایش):
این لایه اطلاعات دریافتی را از لایه‌ی بالایی خود دریافت میکند و آنها را فشرده‌سازی(Compression) و رمزنگاری(encryption) میکند و به لایه‌ی پایینی ارسال میکند، البته این لایه هم میتواند اطلاعات فشرده‌سازی شده را از حالت فشرده خارج کند (DeCompression)و هم میتواند قفل‌گشایی کند(decryption).
5- لایه‌ی Session (جلسه):
در این لایه، 2 کامپیوتر ارسال و دریافت‌کننده اطلاعات، دور یک میز می‌نشینند و جلسه‌ای باهم برقرار می‌کنند. در این جلسه بر نوع فایل ارسالی بحث و گفتگو میشود که این فایل از چه نوعی است، وقتی به نتیجه رسیدند باهم ارتباط برقرار می‌کنند، به این موضوع هم توجه داشته باشید که آغاز و اتمام یک ارتباط از طریق این لایه انجام میگیرد.
4-لایه‌ی Transport (انتقال):
برای توضیح این لایه، باید 2 نوع ارتباط را برای شما تشریح کنم:
1- Connection Less
2- Connection Oriented
1- در ارتباط connection Less کامپیوتر مبدأ برای کامپیوتر مقصد اطلاعات ارسال می‌کنند، اما کامپیوتر مقصد هیچ‌گونه پیامی (Acknowledge) مبنی بر دریافت اطلاعات به کامپیوتر مبدأ نمی‌دهد. این مدل را میتوانید در نرم‌افزارهای چت که به‌صورت صوتی با طرف خود صحبت میکنید، مشاهده کنید که با این کار سرعت انتقال اطلاعات به علت عدم دریافت Acknowledge افزایش می‌یابد.
2- در ارتباط Connection oriented که ارتباط بسیار مهمی است، کامپیوتر مبدأ اطلاعات خود را به کامپیوتر مقصد ارسال میکند و منتظر میماند تا کامپیوتر مقصد، پیام Acknowledge را به مبدأ ارسال کند تا متوجهی دریافت اطلاعات در مقصد شود. اگر این کار انجام نشود در طی زمان مشخص، دوباره اطلاعات را برای مقصد ارسال میکند، تا زمانی این کار انجام میشود که کامپیوتر مقصدAcknowledge را ارسال کند. این روش برای ارتباطات بسیار مهم، کاربرد دارد.
Acknowledge یک تأییدی بر دریافت اطلاعات به صورت صحیح است.
در این لایه، این 2 ارتباط که در بالا توضیح دادم مشخص میشود، یعنی طبق فایلی که ارسال میشود ارتباط آن هم مشخص میشود.
پروتکل‌هایی که در این لایه کار می‌کنند:
ADSP, AppleTalk Data Stream Protocol
ASP, AppleTalk Session Protocol
H.245, Call Control Protocol for Multimedia Communication
ISO-SP, OSI session-layer protocol (X.225, ISO 8327)
iSNS, Internet Storage Name Service
L2F, Layer 2 Forwarding Protocol
L2TP, Layer 2 Tunneling Protocol
NetBIOS, Network Basic Input Output System
PAP, Password Authentication Protocol
PPTP, Point-to-Point Tunneling Protocol
RPC, Remote Procedure Call Protocol
RTCP, Real-time Transport Control Protocol
SMPP, Short Message Peer-to-Peer
SCP, Session Control Protocol
SOCKS, the SOCKS internet protocol, see Internet socket
ZIP, Zone Information Protocol
SDP, Sockets Direct Protocol
3- لایه‌ی Network (شبکه):
این لایه با ip ها سروکار دارد و ip مقصد و مبدأ را به بسته ی ارسالی ما اضافه میکند و به لایه پایینتر می‌فرستد.
پروتکل‌هایی که در این لایه کار می‌کنند:
IPv4/IPv6, Internet Protocol
DVMRP, Distance Vector Multicast Routing Protocol
ICMP, Internet Control Message Protocol
IGMP, Internet Group Management Protocol
PIM-SM, Protocol Independent Multicast Sparse Mode
PIM-DM, Protocol Independent Multicast Dense Mode
IPsec, Internet Protocol Security
IPX, Internetwork Packet Exchange
RIP, Routing Information Protocol
DDP, Datagram Delivery Protocol
RSMLT Routed-SMLT
ARP, Address Resolution Protocol
2-لایه‌ی Data Link (داده):
آدرس Mac کارتهای شبکه که یک شماره اختصاصی است به بسته‌ها اضافه میشود. اگر به شکل لایه‌ها تصویر قبلی توجه کنید متوجهی این موضوع خواهید شد.
پروتکل‌هایی که در این لایه کار می‌کنند:
Address Resolution Protocol (ARP)
ARCnet
ATM
Cisco Discovery Protocol (CDP)
Controller Area Network (CAN)
Econet
Ethernet
Ethernet Automatic Protection Switching (EAPS)
Fiber Distributed Data Interface (FDDI)
Frame Relay
High-Level Data Link Control (HDLC)
IEEE 802.2 (provides LLC functions to IEEE 802 MAC layers)
IEEE 802.11 wireless LAN
LattisNet
Link Access Procedures, D channel (LAPD)
LocalTalk
Multiprotocol Label Switching (MPLS)
Nortel Discovery Protocol (NDP)
OpenFlow (SDN)
Split multi-link trunking (SMLT)
Point-to-Point Protocol (PPP)
Serial Line Internet Protocol (SLIP) (obsolete)
Spanning Tree Protocol
StarLan
Token ring
Unidirectional Link Detection (UDLD)
and most forms of serial communication.
1-لایه‌ی Physical (لایه‌ی فیزیکی):
این لایه که آخرین لایه در مدل OSI است، با سیگنال‌ها و کابل‌ها در ارتباط است و سیگنال را از طریق کابل به کامپیوتر مورد نظر ارسال می‌کنند.
پروتکل‌هایی که در این لایه کار می‌کنند:
Telephone network modems- V.92
IRDA physical layer
USB physical layer
EIA RS-232, EIA-422, EIA-423, RS-449, RS-485
Ethernet physical layer Including 10BASE-T, 10BASE2, 10BASE5, 100BASE-TX, 100BASE-FX, 100BASE-T, 1000BASE-T, 1000BASE-SX and other varieties
Varieties of 802.11 Wi-Fi physical layers
DSL
ISDN
T1 and other T-carrier links, and E1 and other E-carrier links
SONET/SDH
Optical Transport Network (OTN)
GSM Um air interface physical layer
Bluetooth physical layer
ITU Recommendations: see ITU-T
IEEE 1394 interface
TransferJet physical layer
Etherloop
ARINC 818 Avionics Digital Video Bus
G.hn/G.9960 physical layer
CAN bus (controller area network) physical layer
Mobile Industry Processor Interface physical layer
مدل TCP / IP:
IP، پروتکلی استاندارد برای ارتباط کامپیوترهای موجود در یک شبکه ی مبتنی بر ویندوز ۲۰۰۰ است. از پروتکل فوق، به منظور ارتباط در شبکههای بزرگ استفاده می‌گردد. برقراری ارتباط از طریق پروتکلهای متعددی که در چهار لایه مجزا سازماندهی شده‌اند، میسر می‌گردد. هر یک از پروتکلهای موجود در پشته یTCP/IP ، دارای وظیفه‌ای خاص در این زمینه (برقراری ارتباط) میباشند. در زمان ایجاد یک ارتباط، ممکن است در یک لحظه تعداد زیادی از برنامه‌ها، با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند.TCP/IP ، دارای قابلیت تفکیک و تمایز یک برنامه ی موجود بر روی یک کامپیوتر با سایر برنامه‌ها بوده و پس از دریافت داده‌ها از یک برنامه، آنها را برای برنامه ی متناظر موجود بر روی کامپیوتر دیگر ارسال می‌نماید. نحوه ی ارسال داده توسط پروتکل TCP/IP از محلی به محل دیگر با فرآیند ارسال یک نامه از شهری به شهر دیگر، قابل‌مقایسه است .
برقراری ارتباط مبتنی برTCP/IP با فعال شدن یک برنامه بر روی کامپیوتر مبدأ آغاز می‌گردد. برنامه ی فوق، داده‌های موردنظر جهت ارسال را به‌گونه‌ای آماده و فرمت می‌نماید که برای کامپیوتر مقصد، قابل خواندن و استفاده باشند. (مشابه ی نوشتن نامه با زبانی که دریافت‌کننده، قادر به مطالعه ی آن باشد). در ادامه، آدرس کامپیوتر مقصد به داده‌های مربوطه اضافه می‌گردد (مشابه ی آدرس گیرنده که بر روی یک نامه مشخص می‌گردد). پس از انجام عملیات فوق، داده به همراه اطلاعات اضافی (درخواستی برای تأیید دریافت در مقصد) در طول شبکه به حرکت درآمده تا به مقصد مورد نظر برسد. عملیات فوق، ارتباطی به محیط انتقال شبکه به منظور انتقال اطلاعات نداشته و تحقق عملیات فوق با رویکردی مستقل نسبت به محیط انتقال، انجام خواهد شد .
لایه‌های پروتکلTCP/IP:
TCP/IP ، فرآیندهای لازم به منظور برقراری ارتباط را سازماندهی میکند و در این راستا از پروتکلهای متعددی در پشتهی TCP/IP استفاده می‌گردد. به منظور افزایش کارایی در تحقق فرآیندهای موردنظر، پروتکل‌ها در لایه‌های متفاوتی، سازماندهی شده‌اند. اطلاعات مربوط به آدرس‌دهی در انتها، قرارگرفته و بدین ترتیب کامپیوترهای موجود در شبکه قادر به بررسی آن با سرعت مطلوب خواهند بود. در این راستا، صرفاً کامپیوتری که به عنوان کامپیوتر مقصد معرفی شده است، امکان بازنمودن بسته‌ی اطلاعاتی و انجام پردازش‌های لازم بر روی آن را دارا خواهد بود.TCP/IP از یک مدل ارتباطی چهار لایه به منظور ارسال اطلاعات از محلی به محل دیگر استفاده می‌نماید. Application ,Transport ,Internet وNetwork Interface ، لایه‌های موجود در پروتکل TCP/IP میباشند. هر یک از پروتکلهای وابسته به پشتهیTCP/IP با توجه به رسالت خود، در یکی از لایه‌های فوق، قرار میگیرند.
لایه‌ی Application:
لایه‌یApplication ، بالاترین لایه در پشتهی TCP/IP است. تمامی برنامه‌ها و ابزارهای کاربردی در این لایه، با استفاده از لایه‌ی فوق، قادر به دست‌یابی به شبکه خواهند بود. پروتکلهای موجود در این لایه، به منظور فرمتده‌ی و مبادله‌ی اطلاعات کاربران استفاده می‌گردند. HTTP وFTP دو نمونه از پروتکلهای موجود در این لایه میباشند .
پروتکل HTTP (Hypertext Transfer Protocol) از پروتکل فوق، به منظور ارسال فایل‌های صفحات وب، استفاده می‌گردد .
پروتکل FTP (File Transfer Protocol) از پروتکل فوق، برای ارسال و دریافت فایل استفاده می‌گردد .
لایه‌یTransport :
لایه‌ی حمل، قابلیت ایجاد نظم و ترتیب و تضمین ارتباط بین کامپیوترها و ارسال داده به لایه‌ی Application (لایه‌ی بالای خود) و یا لایه اینترنت (لایه‌ی پایین خود) را بر عهده دارد. لایه‌ی فوق، همچنین مشخصه‌ی منحصر به فردی از برنامه‌ای که داده را عرضه نموده است، مشخص می‌نماید. این لایه، دارای دو پروتکل اساسی است که نحوهی توزیع داده را کنترل می‌نمایند.
TCP(Transmission Control Protocol) پروتکل فوق، مسئول تضمین صحت توزیع اطلاعات است .
UDP(User Datagram Protocol) پروتکل فوق، امکان عرضه‌ی سریع اطلاعات بدون پذیرفتن مسئولیتی در رابطه با تضمین صحت توزیع اطلاعات را بر عهده دارد .
لایه‌ی Internet:
لایه‌ی اینترنت، مسئول آدرس‌دهی، بسته‌بندی و روتینگ داده‌ها است. لایه‌ی فوق، شامل چهار پروتکل اساسی است :
IP(Internet Protocol) پروتکل فوق، مسئول آدرسی داده‌ها به‌منظور ارسال به مقصد مورد نظر است .
ARP(Address Resoulation Protocol) پروتکل فوق، مسئول مشخص نمودن آدرسMAC (Media Access Control) آداپتور شبکه بر روی کامپیوتر مقصد است.
ICMP(Internet Control Message Protocol) پروتکل فوق، مسئول ارائه‌ی توابع عیب‌یابی و گزارش خطا در صورت عدم توزیع صحیح اطلاعات است .
IGMP(Internet Group Managemant Protocol) مسئولیت مدیریت Multicasting در TCP/IP را بر عهده دارد.
لایه‌ی Network:
لایه‌ی شبکه، مسئول استقرار داده بر روی محیط انتقال شبکه و دریافت داده از محیط انتقال شبکه است. لایه‌ی فوق، شامل دستگاه‌های فیزیکی نظیر کابل شبکه و آداپتورهای شبکه است. کارت شبکه (آداپتور) دارای یک عدد دوازده رقمی مبنای شانزده (نظیر : B۵-۵۰-۰۴-۲۲-D۴-۶۶)بوده که آدرسMAC ، نامیده میشود. لایه‌ی اینترفیس شبکه، شامل پروتکلهای مبتنی بر نرم‌افزار مشابه‌ی لایه‌های قبل نیست. پروتکلهایEthernet وATM (Asynchronous Transfer Mode) ، نمونه‌هایی از پروتکلهای موجود در این لایه میباشند. پروتکلهای فوق، نحوهی ارسال داده در شبکه را مشخص می‌نمایند
