مبانی کابل کشی ساخت یافته
یک سیستم کابل کشی ساختاریافته، سیستم کاملی از کابل کشی و سخت افزار مربوط به آن است که یک زیرساخت ارتباطی جامع را فراهم می کند. این زیرساخت برای محدوده وسیعی از کاربردها مانند فراهم کردن سرویس تلفن یا ارسال داده از طریق یک شبکه کامپیوتری، به کار می رود. این سیستم بایستی وابسته به ابزار نباشد.
ما نیز سیستم کابل کشی ساختاریافته را به نوبه خودمان تعریف می کنیم. این سیستم کابل کشی ساختاریافته در نقطه ای که خدمات رسان پایان می یابد، آغاز می شود. این نقطه علامت گذاری یا ابزار رابط شبکه است.
برای مثال در راه اندازی یک سیستم تلفن، خدمات رسان یک یا چند خط سرویس ، تهیه می کند (به ازای هر درخواست مشتری). این خدمات رسان، خطوط سرویس را در نقطه علامت گذاری متصل می کند.
هر سیستم کابل کشی ساختاریافته یکتاست. این به دلیل تفاوت در موارد زیر است:
• معماری ساختمانی که سیم کشی در آن انجام می گیرد؛
• سیم و اتصالات؛
• عملکرد تاسیسات کابل کشی؛
• انواع تجهیزاتی که کابل کشی پشتیبانی خواهد کرد–در حال حاضر و آینده؛
• پیکربندی سیستم نصب شده (ارتقا و مقاوم سازی)
• نیازمندی های مشتری
• ضمانت سازنده.
روش هایی که ما برای تکمیل و نگهداری تاسیسات سیم کشی ها استفاده می کنیم، نسبتا استاندارد هستند. به دلیل نیاز به اطمینان از کارایی قابل قبول سیستم در تنظیمات بسیار پیچیده، استانداردسازی این تاسیسات ضروری است.
صنعت سیم کشی آمریکا، موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) به همراه TIA/EIA را به عنوان مسئول سازمان برای فراهم کردن و نگهداری استانداردها و شیوه ها در این حرفه می پذیرد. یک سری از استانداردها را برای طراحی، نصب و نگهداری تاسیسات سیم کشی منتشر کرده است. اینها به اطمینان از یک تاسیسات سیم کشی مناسب کمک می کنند.
مزایای این استانداردها عبارتند از:
• ثبات طراحی و راه اندازی؛
• همخوانی با نیازهای فیزیکی و خط ارسال؛
• اساسی برای تست توسعه سیستم پیشنهادی و سایر تغییرات و
• مستندسازی یکنواخت.
اصطلاح استاندارد صنعت برای تاسیسات شبکه که یک محدوده نسبتا کوچک را سرویس می دهد (مانند تاسیسات کابل کشی ساختاریافته یک ساختمان) یک شبکه محلی (LAN) است. همچنین شبکه های شهری (MANs) و شبکه های گسترده (WANs) نیز وجود دارند.
تاسیسات کابل کشی ساختاریافته معمولا شامل این موارد هستند: امکانات ورود؛ گذرگاه های افقی و عمودی؛ کابل های افقی و عمودی؛ گذرگاه های افقی؛ کابل های افقی؛ رسانه محل کار؛ اتاق های تجهیزات؛ جعبه های ارتباطی؛ امکانات اتصال متقابل؛ خروجی-های ارتباطی چندکاربره (MUTOA)؛ نقاط گذر؛ و نقاط تثبیت.
امکانات ورودی شامل مولفه های سیم کشی مورد نیاز برای فراهم کردن ابزاری برای اتصال امکانات بیرونی برای سیم کشی های قبلی است. این می تواند شامل گذرگاه های ورودی سرویس، کابل ها، سخت افزار ارتباطی، ابزارهای حفاظت مدار، و سخت افزار انتقال باشد.
امکانات ورودی، سیم کشی خارج ساختمان را برای تایید سیم کشی درون ساختمانی فراهم کنند. این معمولا شامل انتقال به کابل مقاوم در مقابل آتش است. امکانات ورودی، علامت شبکه بین خدمات رسان و مکان سیم کشی مشتری (در صورت نیاز) است. کدهای الکتریکی محلی و ملی، جاگذاری ابزارهای حفاظت الکتریکی در آن نقطه را کنترل می کنند.
مکان امکانات ورودی وابسته به نوع امکانات، مسیر سیم کشی بیرونی (مثلا هوایی یا زیرخاکی)، معماری ساختمان، و موارد زیبایی است. چهار نوع اصلی امکانات ورودی شامل زیرزمینی، تونل، زیرخاکی و هوایی است. (ما فقط نوع هوایی را در این مقاله پوشش خواهیم داد).
در یک ورودی هوایی، کابل های خدمات رسان، از طریق یک مسیر بالاسری، سرویس را برای ساختمان فراهم می کنند. این ورودی-ها معمولا کم ترین هزینه نصب را فراهم می کنند و برای تعمیر ونگهداری به راحتی در دسترس هستند. با این حال آنها از ترافیک و عابرین پیاده نیز آسیب می بینند، می توانند بیرون ساختمان را تخریب کنند و به شرای محیطی (مانند باد و یخ) حساسند، و معمولا تاسیساتی هستند که همراه با شرکت برق، شرکت CATV، و خدمات دهنده های داده و تلفن استفاده می شوند.
سیم کشی بک بون (ستون فقرات)
از امکانات ورودی، شبکه سیم کشی ساختاریافته به سایر ساختمان ها منشعب می شود همانند انشعاب از یک طبقه به طبقه دیگر داخل یک ساختمان در سیستم سیم کشی بک بون. ما اصطلاح بک بون را برای توصیف کابل های کنترل کننده ترافیک اصلی شبکه استفاده می کنیم.
استاندارد ANSI/TIA/EIA-568-A سیم کشی بک بون را به این شکل تعریف می کند: “عملکرد بک بون فراهم کردن اتصالات بین جعبه های ارتباط راه دور، اتاق های تجهیزات، و امکانات ورودی در ساختار سیستم سیم کشی ارتباط راه دور است. سیم کشی بک بون شامل کابل های بک بون، اتصالات متقابل میانی و اصلی، پایانه های مکانیکی و سیم های پچ یا جامپرهای استفاده شده برای اتصال متقابل بک بون به بک بون است. سیم کشی بک بون شامل سیم کشی بین ساختمان ها نیز هست. “
کابل درون ساختمانی و بین ساختمانی دو نوع کابل بک بون هستند. کابل بک بون بین ساختمانی ترافیک بین ساختمان ها را کنترل می کند. کابل بک بون درون ساختمانی ترافیک بین جعبه ها را در یک ساختمان کنترل می کند.
این استاندارد دو سطح سیم کشی بک بون را تعیین می کند. بک بون سطح اول که کابلی بین یک اتصال متقابل (MC) اصلی و یک اتصال متقابل میانی (IC) یا یک اتصال متقابل افقی (HC) است. بک بون سطح دوم بین IC و HC قرار دارد.
اتاق سرور دات کام تمامی استانداردهای کابل کشی ساختار یافته را در پروژه های پسیو شبکه مورد نظر قرار داده و بر اساس تمامی این استاندارد ها فعالیت می نماید .
مولفه های اصلی سیم کشیی بک بون عبارتند از:
گذرگاه کابل: شفت ها، مجراهای سیم، و نفوذهای طبقه (مانند اسلیوها یا اسلات ها) که فاصله مسیریابی کابل ها را فراهم می کند.
کابل های واقعی: فیبر نوری، سیم های به هم تابیده مسی، کابل های کواکسیال مسی، یا برخی ترکیبات این ها. (توجه: بایستی از نواحی که منابع بالقوه تداخل الکترومغناطیس هستند اجتناب کرد که ممکن است هنگام طراحی مسیریابی و فراهم کردن ساختار سیم کشی وجود داشته باشند.)
سخت افزار اتصال: بلوک های اتصال، پانل های پچ (تابلوهای سرهم شده)، اتصالات، اتصالات متقابل، یا برخی ترکیبات این مولفه ها.
امکانات متفرقه: سخت افزار پشتیبان کابل، توقف آتش و سخت افزار زمینی کردن. توجه: اصطلاحات افقی و بک بون (قبلا رایزر گفته می شد) تکامل یافته جهت گیری معمولی برای کابل های کاربردی از این نوع هستند. بنابراین جهت گیری فیزیکی سیم کشی هیچ تأثیری بر طبقه بندی کابل به عنوان ستون فقرات یا افقی ندارد.
عمر مفید یک سیستم سیم کشی بک بون شامل چندین دوره پیشرفت برنامه ریزی شده است (معمولا سه تا ده دوره). این کوتاه تر از امید به زندگی سیستم سیم کشی قبلی است.
اتصال دهنده های سیم کشی
یک اتصال دهنده یک ابزار مکانیکی است که برای ارتباط یک کابل به قطعه ای از تجهیزات یا یک کابل به دیگری استفاده می شود. نقش این اتصال دهنده فراهم کردن یک مکانیسم متصل کننده است که قطع شدن را در حد مینیمم نگه می دارد.
فیبر نوری به پالس های نور اجازه می دهد از یک اتصال دهنده به دیگری انتقال یابند. سیم مسی سیگنال های الکتریکی را اجازه می دهد از یک اتصال دهنده به دیگری انتقال یابند.
یک اتصال خوب نیاز به تنظیم اتصال دهنده ها، اجتناب از جدا شدن های غیرعمدی، و انتقال کارای نور یا الکتریسیته از یک اتصال دهنده به دیگری دارد.
یک اتصال دهنده تداوم را با تحمل صدها سیکل درج و خروج بدو ن هیچ شکستی نشان می دهد. ما این را به عنوان میانگین زمان بین خرابی ها (MTBF) محاسبه می کنیم.
اتصال دهنده ها به اندازه خود کابل برای پیوستگی کل ارتباطات شبکه ضروری هستند. اتصال دهنده ها رسانه را تنظیم می کنند، متصل می کنند به و جدا می کنند از یک فرستنده، گیرنده، رسانه مشابه دیگر، یک ابزار ارتباط راه دور فعال یا یک ابزار ارتباطی غیرفعال خاص.
دیدگاهتان را بنویسید