شبکه
شبکه | خدمات شبکه | راه اندازی شبکه | طراحی شبکه

پروتکل دروازه مرزی یا به اختصار BGP ، استاندارد سازی شده پروتکل exterior gateway protocol ( پروتکل دروازه خارجی) است که به منظور تغییر مسیریابی و دسترسی اطلاعات از سیستم های مستقل در اینترنت طراحی شده است.  پروتکل اغلب به عنوان پروتکل منتقل کننده مسیر طبقه بندی می شود اما برخی اوقات نیز بر اساس پروتکل مسیریابی انتقال مسافت طبقه بندی می شود . پروتکل دروازه مرزی ، مسیریابی را براساس مسیر ها ، مجوز های شبکه ، یا رول ( قوانین ) تنظیم شده توسط مالک شبکه انجام می دهد . همانگونه که گفته شد ، ممکن است این پروتکل برای سیستم های مستقل اینترنت استفاده شود که در این صورت به آن پروتکل دروازه مرزی درونی  یا به اختصار iBGP گویند . که در مقابل ، برنامه های کاربردی اینترنت در پروتکل به پروتکل دروازه مرزی بیرونی یا به اختصار EBGP اطلاق می شود.

موارد استفاده

بیشتر ارائه دهندگان خدمات اینترنت (ISP) برای برقراری ارتباط و مسیریابی بین یکدیگر باید از پروتکل BGP استفاده کنند. شبکه های Ip اختصاصی خیلی بزرگ از این پروتکل به صورت داخلی استفاده می کنند .

دلیل دیگر استفاده از BGP   multihoming شبکه برای افزونگی بیشتر است.

هر کدام از این موارد به دسترسی به چندین نقطه از یک ISP و یا به دسترسی به چندین ISP منتهی می شود.

اطراف BGP ، که به آن ها peers اطلاق می شود ، پیکر بندی دستی ای را بین مسیریاب ها  برای ساختن جلسه TCP بر روی پورت 179 برقرار می کنند . بلند گوی BGP ، برای برقراری ارتباط ، در هر 60 ثانیه ( 1دقیقه ) 19 بایت پیام را ارسال می کند . درمیان پروتکل های مسیریابی ، پروتکل BGP به طور منحصر به فردی از TCP به عنوان پروتکل انتقال استفاده می کند. زمانی که BGP بین 2  Peers در سیستم های مستقل اجرا می شود ، همان iBGP است و وقتی بین سیستم های مستقل متفاوت اجرا می شود EBGP است .

تفاوت اصلی بین iBGP و EBGP در نحوه ی مسیریابی کردن آن هاست .

در حالت تصمیم گیری برای اجرای عملیات ، BGP از یک ماشین حالات متناهی ساده که شامل 6 حالت است استفاده می کند که حالت به صورت زیر است : بیکار (Idle) ، وصل(connect) ، فعال (Active) ، ارسال باز (مجموعه باز open sent) ، OpenConfirm و تعیین شده (Established) .

BGP پیام هایی را تعریف میکند که در آن هر peer به منظور تغییر یک حالت به حالت بعدی باید تغییر کند.